•  لايه هفت ( Application) . اين لايه با سيستم عامل و يا برنامه های کاربردی ارتباط دارد. کاربران با استفاده از نرم افزارهای کاربردی متفاوت قادر به انجام عمليات مرتبط با شبکه خواهند بود. مثلا" کاربران می توانند اقدام به ارسال فايل خواندن پيام ارسال پيام و ... نمايند.

• لايه شش ( Presentation) . لايه فوق داده های مورد نظر خود را از لايه Application اخذ و آنها را بگونه ای تبديل خواهد کرد که توسط ساير لايه ها قابل استفاده باشد.

•  لايه پنج ( Session) .  لايه فوق مسئول ايجاد ، پشتيبانی و ارتباطات مربوطه با دستگاه دريافت کننده اطلاعات است .

• لايه چهار ( Transport) . لايه فوق مسئول پشتيبانی کنترل جريان داده ها و و بررسی خطاء و بازيابی اطلاعات بين دستگاه های متفاوت است . کنترل جريان داده ها  ، بدين معنی است که لايه فوق در صورتی که اطلاعاتی از چندين برنامه ارسال شده باشد  ، داده های مربوطه به هر برنامه را به يک stream آماده تبديل  تا در اختيار شبکه فيزيکی قرار داده شوند.

•  لايه سه ( Network) . در لايه فوق روش ارسال داده ها برای دستگاه گيرنده تعيين خواهد شد. پروتکل های منطقی  ، روتينگ و آدرس دهی در اين لايه انجام خواهد شد.

•  لايه دو (Data). در لايه فوق  ، پروتکل های فيزيکی به داده اضافه خواهند شد. در اين لايه نوع شبکه و وضعيت بسته های اطلاعاتی (Packet) نيز تعيين می گردند.

• لايه يک (Physical) . لايه فوق در ارتباط مستقيم با سخت افزار بوده و خصايص فيزيکی شبکه نظير : اتصالات  ، ولتاژ و زمان را مشخص می نمايد.

مدل OSI بصورت يک مرجع بوده و پروتکل های پشته ای  يک و يا چندين لايه از مدل فوق را ترکيب و در يک لايه پياده سازی می نمايند.